قران – اشخاصی که در قران کریم به آنها اشاره شده و نام برده نشده اند

قران – اشخاصی که در قران کریم به آنها اشاره شده و نام برده نشده اند:

1.         آسیه (زن فرعون)

2.         آصف بن برخیا (وزیر)

3.        ابرهه (اصحاب فیل)

4.        اخوه یوسف (برادران یوسف)

5.         اسرافیل (یکی از فرشتگان)

6.         اَشعیا (یکی از پیامبران)

7.        اصحاب کهف

8.        عزیز مصر (در داستان حضرت یوسف)

9.         فرزندان لقمان

10.       برصیصا

11.       بلعم باعورا

12.       بلقیس ملکه سبا

13.      بنیامین (فرزند حضرت یعقوب)

14.       حزقیل

15.       مادر حضرت مریم

16.       حوّا (همسر حضرت آدم)

17.       حوّاریون

18.       خضر(ع)

19.       زلیخا (زن عزیز مصر)

20.       ساره (همسر حضرت ابراهیم)

21.       شدّاد

22.       عزرائیل (ملک الموت)

23.      هاجر مادر اسماعیل

24.      قابیل فرزند حضرت آدم

25.      خواهر حضرت موسی

26.      مؤمن آل فرعون

27.      نمرود

28.      هابیل فرزند حضرت آدم

29.       امره نوح: زن حضرت نوح

30.      مادر حضرت موسی

31.      حضرت علی (ع) و فاطمه و حسن و حسین (ع) که در آیه مباهله به ایشان اشاره شده است.

دانستنی های قران ص116     

قران – سوگندها

1-         سوگند برای اثبات توحید (صافات آیه 1تا 4)

2-        سوگند بر حقیقت قران (واقعه 75 تا 77)

3-        سوگند بر حقیقت رسول اکرم (ص) (یس 1تا3)

4-        سوگند بر اثبات جزاء و وعد و وعیدش (ذاریات 1تا 6)

                            دانستنی های قران ص169 و 170

خداي سبحان همه‌ي مؤمنان را به وحدت بر محور ريسمان الهي كه همان قرآن كريم و عترت طاهرين ـ عليهم السّلام ـ مي‌باشد دعوت مي‌نمايد: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً وَ كُنْتُمْ عَلى شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْها»[1] يعني همگي به ريسمان خدا چنگ زنيد و به راه‌هاي متفرّق نرويد و به ياد آريد اين نعمت بزرگ خدا را كه شما با هم دشمن بوديد و خدا در دلهاي شما الفت و مهرباني انداخت و به لطف خداوند برادر ديني يكديگر شديد و در پرتگاه آتش بوديد كه شما را نجات داد.

انسان موجودي تكامل‌طلب و متصاعد است و براي بالا رفتن و تعالي يافتن نياز به دستگيره و ريسمان الهي دارد كه همان قرآن و عترت است. قيد «جميعاً» در آيه نشان مي‌دهد كه چنگ زدن فردي به ريسمان محكم الهي كافي نيست بلكه بايد همگي با هم در خدمت قرآن و عترت باشند و بدان اتصال داشته باشند. بنابراين، در اين كريمه يك تكليف براي همة مؤمنان است كه اداي آن با چنگ زدن جمعي حاصل مي‌شود، نه اينكه هر شخصي دستور داشته باشد به تنهايي به ريسمان خدا تمسّك جويد.

نگاهي به اولين ها

اولين پيامبري كه معجزه ي او جاوداني بود:

- رسول گرامي اسلام، حضرت محمد(ص) اولين و تنها پيامبري بود كه معجزه ي نبوّتش «قرآن» معجزه اي جاودانه بود.

       اولين پيامبري كه معجزه ي او كتاب بود:

- پيامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفي(ص) نخستين و تنها پيامبري است كه معجزه  اي كتاب است.

       اولين كتاب از كتاب هاي آسماني كه دو گونه نزول داشت:

- « قرآن كريم» اولين وتنها كتاب آسماني است كه داراي دو ونه نزول است:

1. انزال: نزول دفعي و يكباره«قرآن» در شب قدر.

2. تنزيل: نزول تدريجي«قرآن» طي 23 سال. ساير كتب الهي و آسماني فقط به صورت يكباره و دفعي بر پيامبران نازل شده است.

       اولين روز نزول تدريجي آيات«قرآن»:

- روز مبعث پيامبر اسلام(ص) يعني 27 رجب سال چهلم عامّ الفيل(سال 609 ميلادي) درست 13 سال پيش از هجرت پيامبر از مكه به مدينه.

       اولين مكاني كه آيات قرآن در آنجا بر پيامبر عضيم الشأن اسلام(ص) نازل شد:

- غار حرا.

برای بزرگنمایی روی عکس ها کلیک کنید

از زماني که انسان به زمين هبوط کرد و در آن مستقر شد، همواره دغدغه آن داشته و دارد تا خود را به جايي که از آن آمده بازگرداند. هر گاه دمي به زمين نگريست تا توشه و ناني بر گيرد ، نگاهي هم به آسمان داشت تا به آن جا بازگردد. از اين روست که خود را هميشه مهمان اين خاک مي دانسته و آن را به عنوان خانه ابدي خويش نپذيرفته است.
بازگشت به آسمان آروزي و آرمان ديرينه بشر بوده و هست. اين گرايش به پرواز و گذر از دروازه هاي زمين به سوي آسمان هر چند که در شکل و قالب پروازهاي مادي آشکار مي شود ولي برخاسته از انگيزه برتري است که مي کوشد تا خود را به آسمان و جايگاه برتر خويش باز گرداند. آسمان تجسم آروزهاي اوست و در آسمان بالاي سر خويش کمالي را مي جويد که روزي به دام ابليسي از آن فرو افتاده است و در اين دامگاه مستقر شده است.

راهکارهای تربیتی پیشگیری از جرائم اقتصادی از منظر قرآن و حدیث

اشاره: این مقاله در کتاب از سوی جامعة المصطفی (ص) العالمیه چاپ و منتشر شده است.

چکیده:

جرائم اقتصادی که قدمتی به درازای تاریخ بشر دارد، همواره به عنوان یکی از مهمترین عوامل مختل کننده امنیت اقتصادی و برهم زننده آسایش عمومی جامعه به شمار می‏آید. از همین رو برای مبارزه با آن عمدتا از سیاست سرکوبگرانه استفاده شده است؛ اما مطالعات انجام گرفته و تجربیات به دست آمده، نشان داده است که اتخاذ این نوع سیاست به تنهایی کارآمدی لازم را ندارد، بلکه بایستی در کنار آن از سیاست پیشگیرانه نیز استفاده شود.

از آنجایی که تعالیم روح بخش اسلام عنایت ویژه‏ی به سیاست پیشگیرانه دارد، برای جلوگیری از وقوع جرائم اقتصادی، راهکارهای تربیتی متعددی را ارائه نموده است که اتخاذ این گونه راهبردها نقش مهمی در پیشگیری از وقوع اینگونه جرائم خواهد داشت.